U MUZEJU IZLOŽBA SLIKA ZORANA JOVIĆA
Povodom obilježavanja Dana grada Bijeljina, u srijedu, 25. Septembra, sa početkom 19 časova u Muzeju Semberije biće otvorena samostalna izložba slika autora Zorana Jovića.
Izložbu možete pogledati do 28. oktobra 2024. godine.
Zoran Jović je rođen je u Bijeljini 1959. godine. Ovo je njegova deveta samostalna, a učestvovao je na više od dvadeset kolektivnih izložbi. Jovićev umjetnički i slikarski put trasiran je još u osnovnim i srednjoškolskim danima sedamdesetih godina prošlog vijeka, a za vrijeme pedagoškog rada akademskog slikara Duška Martinovića, profesora bijeljinske Gimnazije ,,Filip Višnjić”.
Umjetnička radoznalost vodila ga u velike beogradske galerije, u sarajevski „Collegium Artisticum“, u Galeriju „Zvono“, u Dubrovački “Sebastijan” i na likovne kolonije. Stepenicu po stepenicu, penjao se, učio, analizirao, studirao i slikao. Samostalno je izlagao u Domu garde u Beogradu (1986), foajeu bijeljinskog Doma omladine (1989), Biblioteci „Filip Višnjić“ (1990), Muzeju Semberije (1993, 1998)… Sa akademskim slikarom Mišom Lukićem izlagao je u Novom Sadu (1993).
Bolji poznavaoci slikarstva, a među njima je i Miodrag Vučinić, bilježe da su Jovićeva ulja na platnu „razapeta“ između ekspresionizma i nadrealizma. Oprobao se u različitim stilovima, slikao različite motive, isprobao različite tehnike i materijale ali nikada nije robovao „šablonima“. Sva ta šarolikost u izrazu, lutanje u potrazi za stilskom prepoznatljivošću, različitost motiva, tehnički i koloristički eksperimenti, raznovrsnost forme i formata imali su samo jedan cilj, Jović je u proteklih pedesetak godina uporno istraživao, eksperimentisao i tragao za vlastitim umjetničkim identitetom.
Izložbu možete pogledati do 28. oktobra 2024. godine.
Zoran Jović je rođen je u Bijeljini 1959. godine. Ovo je njegova deveta samostalna, a učestvovao je na više od dvadeset kolektivnih izložbi. Jovićev umjetnički i slikarski put trasiran je još u osnovnim i srednjoškolskim danima sedamdesetih godina prošlog vijeka, a za vrijeme pedagoškog rada akademskog slikara Duška Martinovića, profesora bijeljinske Gimnazije ,,Filip Višnjić”.
Umjetnička radoznalost vodila ga u velike beogradske galerije, u sarajevski „Collegium Artisticum“, u Galeriju „Zvono“, u Dubrovački “Sebastijan” i na likovne kolonije. Stepenicu po stepenicu, penjao se, učio, analizirao, studirao i slikao. Samostalno je izlagao u Domu garde u Beogradu (1986), foajeu bijeljinskog Doma omladine (1989), Biblioteci „Filip Višnjić“ (1990), Muzeju Semberije (1993, 1998)… Sa akademskim slikarom Mišom Lukićem izlagao je u Novom Sadu (1993).
Bolji poznavaoci slikarstva, a među njima je i Miodrag Vučinić, bilježe da su Jovićeva ulja na platnu „razapeta“ između ekspresionizma i nadrealizma. Oprobao se u različitim stilovima, slikao različite motive, isprobao različite tehnike i materijale ali nikada nije robovao „šablonima“. Sva ta šarolikost u izrazu, lutanje u potrazi za stilskom prepoznatljivošću, različitost motiva, tehnički i koloristički eksperimenti, raznovrsnost forme i formata imali su samo jedan cilj, Jović je u proteklih pedesetak godina uporno istraživao, eksperimentisao i tragao za vlastitim umjetničkim identitetom.
