Danas proglašenje Nobelove nagrade za književnost
Kladioničari najveću prednost daju Francuskinji Ani Erno i Norvežaninu Junu Foseu.
Francuska književnica Ani Erno jedna je od glavnih kandidatkinja za Nobelovu nagradu za književnost ove godine, kako piše britanski „Gardijan”, a dobitnika ćemo saznati danas, oko 13 časova. Takođe, Švedska akademija saopštila je da ove godine neće biti svečanog uručenja priznanja u Stokholmu već da će dobitnik biti odlikovan u svojoj zemlji. Proglašenje će biti prenijeto uživo, preko zvaničnih digitalnih kanala „Nobelove nagrade”.
Ipak, kladioničari ne odustaju ni od Harukija Murakamija, kome ponovo rastu šanse za prestižno priznanje, kao ni od kanadske pjesnikinje En Karson. Šanse su velike i za Kanađanku Margaret Atrvud, čiji je roman „Život prije čovjeka” iz 1979. godine, nedavno prvi put kod nas objavila „Laguna”. Zatim, za Kenijca Ngugi va Tionga, veliku Ljudmilu Ulicku, čiju novu knjigu pripovjedaka „O tijelu duše” čitamo u izdanju „Arhipelaga”, te francusku književnicu Maris Kond, koja u svojim djelima istražuje afričku dijasporu i kolonijalna pitanja.
U igri su i Džamejka Kinkejd, porijeklom sa Kariba, i norveški autor Jun Fose. Ipak, kladioničari najveću prednost daju Ani Erno i Junu Foseu.
Kako navodi Foseov srpski izdavač, već pomenuti „Arhipelag” (a njegovu poeziju i drame objavljuje i „Treći trg”), njegove drame i romani prevedeni su na više od četrdeset svjetskih jezika, a Jun Fose je jedan od najvažnijih savremenih svjetskih dramskih pisaca. Njegove drame igrane su u više od 700 pozorišta širom sveta. Foseov roman „To je Ales” govori o čovjeku koji je nestao u jednom norveškom fjordu. Iza njega je ostao samo čamac kao materijalni znak nekadašnjeg prisustva, a priču o njemu, u formi intenzivne ispovijesti, kazuje žena s kojom je živio.
Ani Erno (rođena je 1940. godine u Normandiji), smatra se jednom od najvećih živih francuskih književnica. Poznata je i našim čitaocima (objavljivala ju je svojevremeno i „Prosveta”), a 1997. godine posjetila je i Beograd, kada je predstavila knjige „Jednostavna strast”, „Mjesto pod suncem” i „Nisam izašla iz svoje noći”. Pišući o svakodnevnom životu, ona otkriva dublje probleme, posjeduje prustovski osjećaj vremena, čije proticanje dočarava kroz sjećanja na specifične detalje ‒ muziku, novinske članke, fotografije. Dobitnica je brojnih priznanja, među kojima su ona sa imenima Margerit Diras, Margerit Jursenar i Fransoa Morijaka, a nagradu „Renodo” je primila za knjigu „Mjesto”, o sjećanjima na djetinjstvo.
Može se reći da Ani Erno stvara autobiografsku prozu koja ima opšti značaj i prijemčivost. Ona pak smatra da ne piše neku ličnu istoriju već da iz sopstvenog iskustva gradi priče koje imaju društveni značaj, i da je pri tom ključno reći istinu. U intervjuu našem piscu Mići Vujičiću svojevremeno je izjavila da je u romanu „Godine” željela da napiše istoriju o ženi koja je izdvojena iz istorije i istovremeno uronjena u događaje svoje generacije, da je htjela da dočara epohe koje su prošle kroz njeno iskustvo, kao što je ona prošla kroz njih. Da je glavni lik njene proze Vrijeme, sa velikim V...
Posljednji francuski pisac koji je dobio ovu nagradu je Patrik Modijano, i to 2014, a prošle godine laureat je bila američka pjesnikinja Luiz Glik, „zbog njenog nepogrešivog poetskog glasa čija snažna ljepota čini pojedinačnu egzistenciju univerzalnom”, kako je saopštila Švedska akademija.
Elen Matson, članica ove akademije, u intervjuu objavljenom na veb sajtu „Nobelove nagrade”, objasnila je da žiri nikada ne uzima u obzir lične živote pisaca već da se uvijek razmatra samo izuzetna literatura, što je i bio argument povodom „Nobela” Petera Handkea, u poređenju sa njegovim netipičnim političkim stavovima.
„Dobitnik treba da bude neko ko piše sjajnu literaturu, čija djela zrače posebnom snagom koja se ispoljava u svim njegovim knjigama. Svijet je pun vrlo dobrih, odličnih autora, ali potrebno je nešto više da bi se bio laureat. Teško je objasniti šta je to. To je nešto sa čim ste rođeni, mislim. Romantičari bi to nazvali božanskom iskrom”, rekla je Elen Matson.
Do sada su tu božansku iskru uglavnom imali kandidati na koje je malo ko računao, bilo je do sada puno iznenađenja. Uzbuđenje će rasti dok čekamo novog dobitnika najvažnije književne nagrade.
Agencije
Francuska književnica Ani Erno jedna je od glavnih kandidatkinja za Nobelovu nagradu za književnost ove godine, kako piše britanski „Gardijan”, a dobitnika ćemo saznati danas, oko 13 časova. Takođe, Švedska akademija saopštila je da ove godine neće biti svečanog uručenja priznanja u Stokholmu već da će dobitnik biti odlikovan u svojoj zemlji. Proglašenje će biti prenijeto uživo, preko zvaničnih digitalnih kanala „Nobelove nagrade”.
Ipak, kladioničari ne odustaju ni od Harukija Murakamija, kome ponovo rastu šanse za prestižno priznanje, kao ni od kanadske pjesnikinje En Karson. Šanse su velike i za Kanađanku Margaret Atrvud, čiji je roman „Život prije čovjeka” iz 1979. godine, nedavno prvi put kod nas objavila „Laguna”. Zatim, za Kenijca Ngugi va Tionga, veliku Ljudmilu Ulicku, čiju novu knjigu pripovjedaka „O tijelu duše” čitamo u izdanju „Arhipelaga”, te francusku književnicu Maris Kond, koja u svojim djelima istražuje afričku dijasporu i kolonijalna pitanja.
U igri su i Džamejka Kinkejd, porijeklom sa Kariba, i norveški autor Jun Fose. Ipak, kladioničari najveću prednost daju Ani Erno i Junu Foseu.
Kako navodi Foseov srpski izdavač, već pomenuti „Arhipelag” (a njegovu poeziju i drame objavljuje i „Treći trg”), njegove drame i romani prevedeni su na više od četrdeset svjetskih jezika, a Jun Fose je jedan od najvažnijih savremenih svjetskih dramskih pisaca. Njegove drame igrane su u više od 700 pozorišta širom sveta. Foseov roman „To je Ales” govori o čovjeku koji je nestao u jednom norveškom fjordu. Iza njega je ostao samo čamac kao materijalni znak nekadašnjeg prisustva, a priču o njemu, u formi intenzivne ispovijesti, kazuje žena s kojom je živio.
Ani Erno (rođena je 1940. godine u Normandiji), smatra se jednom od najvećih živih francuskih književnica. Poznata je i našim čitaocima (objavljivala ju je svojevremeno i „Prosveta”), a 1997. godine posjetila je i Beograd, kada je predstavila knjige „Jednostavna strast”, „Mjesto pod suncem” i „Nisam izašla iz svoje noći”. Pišući o svakodnevnom životu, ona otkriva dublje probleme, posjeduje prustovski osjećaj vremena, čije proticanje dočarava kroz sjećanja na specifične detalje ‒ muziku, novinske članke, fotografije. Dobitnica je brojnih priznanja, među kojima su ona sa imenima Margerit Diras, Margerit Jursenar i Fransoa Morijaka, a nagradu „Renodo” je primila za knjigu „Mjesto”, o sjećanjima na djetinjstvo.
Može se reći da Ani Erno stvara autobiografsku prozu koja ima opšti značaj i prijemčivost. Ona pak smatra da ne piše neku ličnu istoriju već da iz sopstvenog iskustva gradi priče koje imaju društveni značaj, i da je pri tom ključno reći istinu. U intervjuu našem piscu Mići Vujičiću svojevremeno je izjavila da je u romanu „Godine” željela da napiše istoriju o ženi koja je izdvojena iz istorije i istovremeno uronjena u događaje svoje generacije, da je htjela da dočara epohe koje su prošle kroz njeno iskustvo, kao što je ona prošla kroz njih. Da je glavni lik njene proze Vrijeme, sa velikim V...
Posljednji francuski pisac koji je dobio ovu nagradu je Patrik Modijano, i to 2014, a prošle godine laureat je bila američka pjesnikinja Luiz Glik, „zbog njenog nepogrešivog poetskog glasa čija snažna ljepota čini pojedinačnu egzistenciju univerzalnom”, kako je saopštila Švedska akademija.
Elen Matson, članica ove akademije, u intervjuu objavljenom na veb sajtu „Nobelove nagrade”, objasnila je da žiri nikada ne uzima u obzir lične živote pisaca već da se uvijek razmatra samo izuzetna literatura, što je i bio argument povodom „Nobela” Petera Handkea, u poređenju sa njegovim netipičnim političkim stavovima.
„Dobitnik treba da bude neko ko piše sjajnu literaturu, čija djela zrače posebnom snagom koja se ispoljava u svim njegovim knjigama. Svijet je pun vrlo dobrih, odličnih autora, ali potrebno je nešto više da bi se bio laureat. Teško je objasniti šta je to. To je nešto sa čim ste rođeni, mislim. Romantičari bi to nazvali božanskom iskrom”, rekla je Elen Matson.
Do sada su tu božansku iskru uglavnom imali kandidati na koje je malo ko računao, bilo je do sada puno iznenađenja. Uzbuđenje će rasti dok čekamo novog dobitnika najvažnije književne nagrade.
Agencije
