O nastanku štapića koje Kinezi, ali i drugi azijski narodi koriste tokom jela, postoje mnoge legende, ali se pravo objašnjenje krije u kineskim običajima.

Štapići kao pribor za jelo su se prvi put pojavili tokom dinastije Šang, između xvI i xI vijeka p.n.e.

Jeftine izrade i laki za rukovanje brzo su se odomaćili u Kini, a zatim i u većem dijelu Azije.

Prema jednoj legendi, štapiće je izmislio prvi kineski car Ju Veliki koji je, strahujući da bude ubijen, zabranio upotrebu noževa i viljušaka.

Jednom prilikom je bio toliko gladan da nije mogao pričekati da se jelo ohladi te je iščupao dvije grančice s kojima se poslužio kao hvataljkom.

Hladnom oružju - noževima i viljuškama, tako nije bilo mjesto na stolu.

Korišćenje štapića upućuje na blagost i dobronamjernost.

Iako se svi istoričari ne slažu oko porijekla štapića, jedno je sigurno - jako su korisni za one koji ih redovno upotrebljavaju.

Naime, njihovim rukovanjem pokreće se više od 30 zglobova i 50 mišića na prstima, šakama i rukama.

Tanjug / Glas Srpske