Havelova “Audijencija” u Centru za kulturu “Semberija”
Treći put Havelova predstava “Audijencija” uspješno je postavljena na pozorišnu scenu. Večeras su je u Centru za kulturu “Semberija” odigrali mladi iperspektivni beogradski glumci Nikola Rakočević i Miodrag Radonjić, u režiji Milana Neškovića. Podsjetićemo vas da su 1981. godine ovu predstavu igrali nenadmašni Bora Todorović i Petar Kralj, a 1999. godine Vojin Ćetković i Sergej Trifunović.
Reditelj Milan Nešković kaže da je Havelov tekst, nastao prije skoro pedeset godina, pisan o nekom drugom vremenu, kako se tada govorilo, iza gvozdene zavese.
“Tekst prilično korespondira sa današnjim vremenom, ali u ovoj predstavi nismo željeli da aktuelizujemo temu tako što ćemo je modernizovati kroz kostim ili scenografiju, već smo iz današnjeg mozga pravili tu predstavu koja se dešava u Češkoj, kako je i napisano, sedamdesetih godina prošlog veka i koja ima paralele sa današnjim društvima. Sve više smo svedoci postojanja, kako u Evropi, tako i u celom svetu, totalitarnih režima koji postaju netolerantni prema strancima, prema drugim populacijama i prema svima koji drugačije misle ili se drugačije osećaju”, istakao je reditelj Nešković.
Glumac Nikola Rakočević kaže da predstava vjerno govori o jednom društvenom sistemu i o velikim previranjima tokom Praškog proljeća.
“Može se vlast zvati demokratska, ovakva ili onakva, ali u suštini, riječ je o funkcionisanju sistema koji vrši represiju nad neistomišljenicima. To je ono što se dešava. Tekst ima veličinu u tome, jer govori o susretu dva čoveka iz potpuno različitih društvenih slojeva koji se nikada ne bi u nekim drugim okolnostima sreli. Ta dva čoveka, glavni junak, radnik Vanek i poslovođa Sladek sreli su se u jednoj češkoj pijari. Oni se, verovatno, nikada ne bi našli u nekim drugim okolnostima. Ovde je reč i o i razmerama predrasuda jednih prema drugima u različitim društvenim slojevima. Kako se ta dva čoveka sretnu i prepoznaju, to je osnovno pitanje”, istakao je glumac Nikola Rakočević.
(Semberija info)
Reditelj Milan Nešković kaže da je Havelov tekst, nastao prije skoro pedeset godina, pisan o nekom drugom vremenu, kako se tada govorilo, iza gvozdene zavese.
“Tekst prilično korespondira sa današnjim vremenom, ali u ovoj predstavi nismo željeli da aktuelizujemo temu tako što ćemo je modernizovati kroz kostim ili scenografiju, već smo iz današnjeg mozga pravili tu predstavu koja se dešava u Češkoj, kako je i napisano, sedamdesetih godina prošlog veka i koja ima paralele sa današnjim društvima. Sve više smo svedoci postojanja, kako u Evropi, tako i u celom svetu, totalitarnih režima koji postaju netolerantni prema strancima, prema drugim populacijama i prema svima koji drugačije misle ili se drugačije osećaju”, istakao je reditelj Nešković.
Glumac Nikola Rakočević kaže da predstava vjerno govori o jednom društvenom sistemu i o velikim previranjima tokom Praškog proljeća.
“Može se vlast zvati demokratska, ovakva ili onakva, ali u suštini, riječ je o funkcionisanju sistema koji vrši represiju nad neistomišljenicima. To je ono što se dešava. Tekst ima veličinu u tome, jer govori o susretu dva čoveka iz potpuno različitih društvenih slojeva koji se nikada ne bi u nekim drugim okolnostima sreli. Ta dva čoveka, glavni junak, radnik Vanek i poslovođa Sladek sreli su se u jednoj češkoj pijari. Oni se, verovatno, nikada ne bi našli u nekim drugim okolnostima. Ovde je reč i o i razmerama predrasuda jednih prema drugima u različitim društvenim slojevima. Kako se ta dva čoveka sretnu i prepoznaju, to je osnovno pitanje”, istakao je glumac Nikola Rakočević.
(Semberija info)
