Bela Crkva, zbog svoje neobične ljepote, prozvana ,,vojvođanskom Venecijom”, kao mali raj odudara od ravnica i nepreglednih polja žita južnog Banata. Ali, ono što je čini još ljepšom i daje posebnu draž jesu belocrkvanska jezera koja su se ugnjezdila na njenim bujnim zelenim poljima.

Pored prelijepih živopisnih pejzaža, zelenih bujnih parkova, otmjenih baroknih fasada, tradicionalnog Karnevala cvijeća i dobrih vina… U velikoj Belocrkvanskoj kotlini, omeđenoj Vršačkim planinama i gorostasnim Karpatima, nalazi se velika varoš. Sa svih strana je obgrljena rijekama. U daljini se plavi Dunav, a izbliza su je obgrlili Karaš i Nera.



Gradić Bela Crkva je dobio ime po staroj bijeloj crkvici na koju su prvi doseljenici naišli.

Bela Crkva je opština koja se prostire na 353 km2. Sa svoje južne strane izlazi na Dunav i to na njegovu lijevu obalu, na sjeveru i zapadu se graniči sa Vršcem i Kovinom, a na istočnoj strani dolazi do granice sa Rumunijom.

Kako je smještena u polukotlini, a okružuju je Vršačke planine sa sjevera i Banatske planine sa istoka, jaki vetrovi su ovdje nanosili ogromne količine pijeska, te stvorili Deliblatsku peščaru koja odvaja Belu Crkvu od ostatka Panonske nizije.

Klima u ovom kraju je umjerena kontinentalna, pa su zime kratke, ponekad vrlo hladne i oštre, a ljeta, takođe, kratka, ali topla. Jeseni i proljeća traju duže.

Belocrkvanska jezera sastoje se od sedam većih i više - manjih vještačkih jezera to su: Šljunkara, Šaransko jezero, Vračevgajsko, Glavno jezero, Novo jezero, Malo jezero itd. Sva ova jezera su vještačka. Nastala su zbog eksploatacije šljunka sa dna Panonskog basena još početkom 20. vijeka. Njihova prozirna voda crpi se iz arteških bunara i podzemnih izvora, otud čistoća i bistrina. Ako im se približite, moguće je vidjeti bogat riblji svijet koji živi u plavetnim dubinama. Ovdje ćete naći smuđa, šarana, soma, amura i štuku. A sve to na samo sto kilometara istočno od Beograda....


Semberija info