BIJELjINA- Južnoafrički parlament bijelaca okončao je na današnji dan 1993. godine eru aparthejda, izglasavši većinom od 237 prema 45 prelazni ustav zemlje, što je omogućilo održavanje prvih "sverasnih" izbora u istoriji Južne Afrike.

Kodifikovani sistem rasne stratifikacije počeo je da se formira u Južnoj Africi pod Holandskim kolonijalnim carstvom krajem 18. vijeka iako je neformalna segregacija bila prisutna mnogo ranije zbog društvenih rascjepa između holandskih kolonista i kreolizovane, etnički različite populacije crnih robova.

Sa brzim rastom i industrijalizacijom, rasna politika i zakoni postali su sve rigidniji.

Prvi aparthejd zakon bio je "Zakon o zabrani mješovitih brakova" 1949. godine, a slijedio je "Zakon o nemoralu" iz 1950, koji je učinio nelegalnim stupanje u brak ili u seksualne odnose različitih rasa.

Zakon o registraciji stanovništva 1950. godine klasifikovao je sve stanovnike Južne Afrike u jednu od četiri grupe na osnovu izgleda, poznatog porijekla, socio-ekonomskog statusa i kulturnog životnog stila u: "crne", "bijele", "obojene" i "Indijce".

Mjesta boravka, odnosno stanovanja, bila su određena rasnom klasifikacijom.

Od 1960. do 1983. godine, 3,5 miliona stanovnika Južne Afrike koji nisu bijeli iseljeni su iz svojih domova i prisiljeni da žive u odvojenim kvartovima.

Aparthejd je pobudio znatnu međunarodnu i domaću opoziciju, što je dovelo do nekih od najuticajnijih svjetskih društvenih pokreta 20. vijeka.

Ova politika rasne diskriminacije bila je meta čestih osuda u UN i dovela do obimnog embarga na oružje i ekonomskih sankcija protiv Južne Afrike.

Tokom sedamdesetih i osamdesetih godina 20. vijeka, unutrašnji otpor aparthejdu postajao je sve militantniji, što je podstaklo brutalne represije administracije vladajuće Nacionalne stranke i dugotrajno sektaško nasilje koje je ostavilo na hiljade mrtvih.