Legendarni pjevač Zdravko Čolić danas je napunio 70 godina.

Rođen je u Sarajevu 30. maja 1951. godine, a zahvaljujući raskošnom talentu, važio je za najveću jugoslovensku pop-zvijezdu.

Njegova popularnost nikada nije padala bez obzira na repertoar kojeg je kroz svoju karijeru nudio svojoj publici, prenosi Kliks.

Trenutna Čolićeva adresa je Beograd u koji se preselio 1992. godine. Oženjen je, a supruga Aleksandra Čolić mu je rodila dvije kćerke - Unu i Laru.

Zanimljiva je činjenica da je Čoli zapravo muzika jedan izvjesni period bila samo hobi s obzirom na to da se još kao dijete dok je živio u Sarajevu sve više zanimao za sport. Tako je naprije bio golman u juniorima „Željezničara“, ali je ubrzo shvatio da mu atletika više leži. Na jednom takmičenju osvojio je drugo mjesto, odmah iza tadašnje atletske zvijezde Nenada Stekića.

Međutim, svoje slobodno vrijeme je koristio i za muzičke svirke pa je tako zajedno sa svojim prijateljem Bracom Isovićem svirao za društvo u parku s obzirom na to da je učio svirati gitaru i išao je u muzičku školu. U svom naselju su bili poznati kao duet „Čolić i Isa s Grbavice“.

Vremenom je Čola izabrao muziku kao svoj životni pravac s obzirom na to da uspjehe nije nizao u sportu.

Prvi službeni pjevački nastup imao je kao pjevač grupe „Ambasadori 1969“, u kojoj je pjevao dvije i po godine. Na Opatijskom festivalu pobijedio je s pjesmom Kemala Montena „Gori vatra“ čime je osvojio i nastup na Pjesmu Evrovizije.

Plasman u Luksemburgu te 1973. nije bio baš uspješan - bio je pretposljednji  ali je kompanija Warner Brothers ipak s Čolom potpisala ugovor. Tako je Čolić za njih snimio četiri singla, dva na njemačkom i dva na engleskom jeziku, ali tu se i završava njegova karijera u inostranstvu jer se nije htio preseliti u Njemačku.

Nakon toga je uslijedilo zlatno doba njegove karijere pa je tako Čola nizao hitove, nastupe i time oduševljavao svoju publiku.

Čolić je 1992. godine napustio rodno Sarajevo i preselio se u Beograd. Povremeno je nastupao po manjim dvoranama širom Evrope s Lazom Ristovskim, a bio je i redovan je saradnik na pločama filmske muzike Gorana Bregovića.

Poslije sedam godina pauze, Zdravko Čolić je za „Komunu“ 1997. izdao svoj deveti album „Kad bi moja bila“ u produkciji Gorana Bregovića.

 Čolić je te godine održao devet rasprodatih koncerata u beogradskom Sava centru, a nastupio je i u Prištini, ne obazirući se na sukobe na Kosovu.

Čolićev 10. album „Okano“, objavljen je krajem 2000. godine u izdanju „BK Saunda“. Tiraž je bio više od pola miliona prodanih nosača zvuka, a uslijedila je i velika turneja po većim gradovima bivše Jugoslavije.

Turneja je završena koncertom na Marakani, 30. juna 2001. godine, na kojoj se ovaj put okupilo oko 80.000 ljudi, a pred malim ekranima više od četiri miliona ljudi je pratilo direktan prenos koncerta.

U maju 2004. godine počela je turneja većim gradovima bivše Jugoslavije i u nekim evropskim zemljama. Tokom 2005. godine održano je još 14 koncerata u Kanadi, Americi, Evropi, kao i na prostorima bivše SFRJ.

Krajem 2006. na tržištu se pojavljuje novi, 12. album Zdravka Čolića nazvan „Zavičaj“. Album nastavlja tradiciju etno-pop zvuka, koju Čolić redovno njeguje na svojim albumima u zadnjih 20-tak godina.

Glas Srpske