SLAVICA VIKIĆ: NAŽALOST, TUBERKULOZA NIJE BOLEST PROŠLOSTI
Tuberkuloza je zarazna bolest stara koliko i čovječanstvo. Pulmolog Slavica Vikić, povodom 24. marta, Svjetskog dana borbe protiv tuberkuloze, ističe da je ova bolest danas izlječiva, a uslov za to je blagovremena dijagnoza i liječenje, te redovno uzimanje lijekova i terapija provedena do kraja.
-Svjetski dan borbe protiv tuberkuloze obilježava se 24. marta svake godine, na dan kada je 1882. godine njemački ljekar Robert Koh otkrio da tuberkulozu uzrokuje mikroorganizam Mikobakterium tuberkulozis. Ta bakterija je njemu u čast nazvana Kohov bacil. Inače, za to otkriće Robert Koh dobio je Nobelovu nagradu za medicinu, “, kaže dr Slavica Vikić, koja je od 2009. godine u Bolnici ,,Sveti vračevi“ u Bijeljini.
Kao specijalista za plućne bolesti na Odjeljenju za pulmologiju radi od 2014, a od februara prošle godine, od kada u bolnici funkcioniše pulmološki onkološki konzilijum, i ona je jedan od članova tog konzilijuma. Kroz njene ruke prošli su brojni pacijenti, ona dijagnostikuje i liječi medicinska stanja koja utiču na respiratorni sistem, a kao što znamo disanje je najvažniji fiziološki proces bez koga možemo živjeti samo nekoliko minuta.
Doktorka Vikić podsjeća da je tuberkuloza, nekada zvana i sušica, zarazna bolest stara koliko i ljudski rod i vijekovima je bila na prvom mjestu liste zaraznih bolesti. Iako su lijekovi za njeno liječenje otkriveni još polovinom prošlog vijeka, do njenog iskorjenjivanja nije došlo zbog okolnosti koje su dominirale u svijetu krajem dvadesetog vijeka, kao što su nagli porast broja stanovnika, naročito u siromašnim zemljama, te ratovi, izbjeglištva i migracije.
-Tuberkuloza je prisutna na svim kontinentima, a najviše u Aziji, subsaharskoj Africi i Južnoj Americi, a kada govorimo o našem kontinentu, to su zemlje istočne Evrope. Širenju tuberkuloze doprinose i siromaštvo, neuhranjenost, gladovanje, alkoholizam, narkomanija, stanje oslabljenog imuniteta, dijabetes, akutne virusne infekcije, te HIV infekcija“, navodi dr Vikić. Kako kaže, na prostoru bivše Jugoslavije povećanje broja oboljelih od tuberkuloze bilo je tokom 90-ih godina, u vrijeme ratnih dešavanja, a trend smanjenja počinje 1999. i od tada je u konstantnom opadanju.
Tuberkuloza se ne prenosi lako kao druge bolesti koje se šire kapljičnim putem i zato se može zaraziti onaj ko je u bliskom i dugotrajnom kontaktu sa oboljelom osobom i to udisanjem vazduha u kom lebde uzročnici tuberkuloze.
-Zarazne su samo osobe koje boluju od plućne tuberkuloze, a ostali klinički oblici tuberkuloze, npr. bubrega, koštanog sistema, kože i dr. nisu zarazni“, pojašnjava doktorka Vikić, naglasivši da je tuberkuloza bolest koja je izlječiva, a liječenje se vrši nekoliko vrsta lijekova istovremeno, tokom više mjeseci.
- Način liječenja tačno je definisan, s tačno određenim lijekovima, antituberkuloticima, i treba ga strogo nadgledati. Terapija se uvijek kombinuje, uzima se istovremeno više vrsta lijekova. U uzimanju lijekova treba biti jako disciplinovan i redovno uzimati propisanu količinu prepisanih lijekova. Ako je pacijent neodgovoran, terba ga kontrolisati. Tokom prva dva do tri mjeseca redovnog uzimanja terapije bolesnik prestaje biti zarazan za okolinu, ali do izlječenja je još dalek put. Mikobakterium tuberkulozis sporo raste i sporo se razmnožava, može dugo opstati u organizmu i zato je bitna dugotrajna terapija koja osigurava izliječenje“, naglašava dr Vikić.
Trendu smanjenja obolijevanja od tuberkuloze, uz ostale preventivne mjere, pridonijela je i upotreba vakcine protiv tuberkuloze.
- U našoj državi vakcina BCG je u redovnom kalendaru vakcinacija. Prima se u jednoj dozi, obično po rođenju, i ona nas štiti od teških oblika tuberkuloze, posebno od tuberkuloznog meningitisa koji ima visoku smrtnost i najčešće se javlja u dječijem dobu. Inače, BCG vakcina otkrivena je 1921. godine, a 1927. počela je da se koristi u bivšoj Jugoslaviji, i to kod starije djece. Akušerska klinika u Beogradu je 1928. počela sistematski da vakciniše novorođenu djecu, a u kalendaru obaveznog vakcinisanja na čitavom prostoru bivše nam države krenulo se 50-ih godina prošlog vijeka“ navodi dr Slavica Vikić.
Semberija info
-Svjetski dan borbe protiv tuberkuloze obilježava se 24. marta svake godine, na dan kada je 1882. godine njemački ljekar Robert Koh otkrio da tuberkulozu uzrokuje mikroorganizam Mikobakterium tuberkulozis. Ta bakterija je njemu u čast nazvana Kohov bacil. Inače, za to otkriće Robert Koh dobio je Nobelovu nagradu za medicinu, “, kaže dr Slavica Vikić, koja je od 2009. godine u Bolnici ,,Sveti vračevi“ u Bijeljini.
Kao specijalista za plućne bolesti na Odjeljenju za pulmologiju radi od 2014, a od februara prošle godine, od kada u bolnici funkcioniše pulmološki onkološki konzilijum, i ona je jedan od članova tog konzilijuma. Kroz njene ruke prošli su brojni pacijenti, ona dijagnostikuje i liječi medicinska stanja koja utiču na respiratorni sistem, a kao što znamo disanje je najvažniji fiziološki proces bez koga možemo živjeti samo nekoliko minuta.
Doktorka Vikić podsjeća da je tuberkuloza, nekada zvana i sušica, zarazna bolest stara koliko i ljudski rod i vijekovima je bila na prvom mjestu liste zaraznih bolesti. Iako su lijekovi za njeno liječenje otkriveni još polovinom prošlog vijeka, do njenog iskorjenjivanja nije došlo zbog okolnosti koje su dominirale u svijetu krajem dvadesetog vijeka, kao što su nagli porast broja stanovnika, naročito u siromašnim zemljama, te ratovi, izbjeglištva i migracije.
-Tuberkuloza je prisutna na svim kontinentima, a najviše u Aziji, subsaharskoj Africi i Južnoj Americi, a kada govorimo o našem kontinentu, to su zemlje istočne Evrope. Širenju tuberkuloze doprinose i siromaštvo, neuhranjenost, gladovanje, alkoholizam, narkomanija, stanje oslabljenog imuniteta, dijabetes, akutne virusne infekcije, te HIV infekcija“, navodi dr Vikić. Kako kaže, na prostoru bivše Jugoslavije povećanje broja oboljelih od tuberkuloze bilo je tokom 90-ih godina, u vrijeme ratnih dešavanja, a trend smanjenja počinje 1999. i od tada je u konstantnom opadanju.
Tuberkuloza se ne prenosi lako kao druge bolesti koje se šire kapljičnim putem i zato se može zaraziti onaj ko je u bliskom i dugotrajnom kontaktu sa oboljelom osobom i to udisanjem vazduha u kom lebde uzročnici tuberkuloze.
-Zarazne su samo osobe koje boluju od plućne tuberkuloze, a ostali klinički oblici tuberkuloze, npr. bubrega, koštanog sistema, kože i dr. nisu zarazni“, pojašnjava doktorka Vikić, naglasivši da je tuberkuloza bolest koja je izlječiva, a liječenje se vrši nekoliko vrsta lijekova istovremeno, tokom više mjeseci.
- Način liječenja tačno je definisan, s tačno određenim lijekovima, antituberkuloticima, i treba ga strogo nadgledati. Terapija se uvijek kombinuje, uzima se istovremeno više vrsta lijekova. U uzimanju lijekova treba biti jako disciplinovan i redovno uzimati propisanu količinu prepisanih lijekova. Ako je pacijent neodgovoran, terba ga kontrolisati. Tokom prva dva do tri mjeseca redovnog uzimanja terapije bolesnik prestaje biti zarazan za okolinu, ali do izlječenja je još dalek put. Mikobakterium tuberkulozis sporo raste i sporo se razmnožava, može dugo opstati u organizmu i zato je bitna dugotrajna terapija koja osigurava izliječenje“, naglašava dr Vikić.
Trendu smanjenja obolijevanja od tuberkuloze, uz ostale preventivne mjere, pridonijela je i upotreba vakcine protiv tuberkuloze.
- U našoj državi vakcina BCG je u redovnom kalendaru vakcinacija. Prima se u jednoj dozi, obično po rođenju, i ona nas štiti od teških oblika tuberkuloze, posebno od tuberkuloznog meningitisa koji ima visoku smrtnost i najčešće se javlja u dječijem dobu. Inače, BCG vakcina otkrivena je 1921. godine, a 1927. počela je da se koristi u bivšoj Jugoslaviji, i to kod starije djece. Akušerska klinika u Beogradu je 1928. počela sistematski da vakciniše novorođenu djecu, a u kalendaru obaveznog vakcinisanja na čitavom prostoru bivše nam države krenulo se 50-ih godina prošlog vijeka“ navodi dr Slavica Vikić.
Semberija info
