​1570. – Otomansko carstvo objavilo rat Veneciji zato što je odbila da mu preda mediteransko ostrvo Kipar.

1813. – Rođen danski filozof Obi Seren Kjerkegor, rodonačelnik filozofije egzistencijalizma, nazvan „kopenhaški Sokrat“. Nasuprot filozofskoj tradiciji, posebno u protivstavu prema sistemu filozofije Fridriha Hegela i tradicionalne hrišćanske misli, razvio je drukčiji uvid u obilježja ljudskog individualnog bitisanja. Prema njegovom učenju, za egzistenciju nema sistema, jer je ona sloboda, duh, nemir, strepnja, očajanje, doživljaj grijeha, nepojmljivost, bolest nasmrt – uvijek odnos, a ne kategorijalno postojanje. Djela: „O pojmu ironije sa stalnim osvrtom na Sokrata“, „Ili – ili“, „Pojam strepnje“, „Bolest nasmrt“, „Dnevnik“, „Stadijumi na životnom putu“, „Filozofske mrvice“.

1815. – Rođen francuski pisac Ežen Martin Labiš, koji je u komedijama i vodviljima duhovito karikirao građansko društvo Francuske u 19. vijeku. Djela: „Slamni šešir“, „Put gospodina Perišona“.

1818. – Rođen njemački filozof jevrejskog porijekla Karl Hajnrih Marks, najveći socijalistički teoretičar i istaknuti vođa zapadnoevropskog radničkog pokreta u 19. vijeku. Završio je studije filozofije u Berlinu, a u 23. godini je doktorirao filozofiju na Univerzitetu u Jeni disertacijom „Razlika između Demokritove i Epikurove filozofije prirode“. Odustao je od univerzitetske karijere i 1842. postao glavni urednik „Rajnskih novina“. Kad su pruske vlasti 1843. zabranile list zbog revolucionarne usmjerenosti, emigrirao je u Francusku. Otada je, s kraćim prekidima, živio u emigraciji, najduže u Engleskoj, gdje je umro 1883. Od septembra 1844. do kraja života družio se i najtješnje sarađivao s njemačkim filozofom Fridrihom Engelsom. S njim je 1847. osnovao u Londonu Savez komunista, prvu revolucionarnu radničku organizaciju, i 1848. njih dvojica su izdala sažet program organizacije – brošuru „Manifest komunističke partije“. Pod njegovim uticajem 1864. je osnovana Prva internacionala. Napisao je niz kapitalnih djela iz ekonomije, filozofije, istorije i sociologije. Djela: „Prilog jevrejskom pitanju“, „Prilog kritici Hegelove filozofije prava“, „Kritika Hegelove filozofije državnog prava“, „Ekonomsko-filozofski rukopisi“, „Teze o Fojerbahu“, „Njemačka ideologija“ /s Engelsom/, „Sveta porodica“ /s Engelsom/, „Bijeda filozofije“, „Klasne borbe u Francuskoj 1848-1850“, „Osamnaesti brimer Luja Bonaparte“, „Građanski rat u Francuskoj“, „Kapital – kritika političke ekonomije“.

1821. – Umro bivši francuski car Napoleon Prvi Bonaparta, jedan od najvećih vojskovođa u istoriji, čiji su osvajački pohodi izmijenili Evropu i okončali feudalizam. Prvi put se istakao 1793. u borbi protiv Engleza kod Tulona, kad je u 24. godini postao general. U Italiji je 1796. i 1797. potukao vojsku Austrije, a 1797. ukinuo Mletačku republiku. Poslije pohoda na Egipat, po povratku u Francusku je – koristeći nezadovoljstvo vladavinom Direktorijuma – u novembru 1799. državnim udarom zaveo režim konzulstva, uzevši neograničenu vlast kao „prvi konzul“, a od 1802. kao „doživotni konzul“. Reformisao je administraciju, prosvjetu, finansije i sudstvo, dao Francuskoj nov krivični i građanski zakon /Napoleonov kodeks/, zaključio konkordat s papom Pijem Sedmim i privremeno suzbio aspiracije Velike Britanije i Austrije. Koristeći uspjehe, 1804. se proglasio carem, nastavio osvajanja i zaveo apsolutističku vladavinu. Pobjedama 1805. nad Austrijancima kod Ulma i rusko-austrijskom vojskom kod Austerlica primorao je Austriju na mir, a 1806. je zaratio s Prusima, potukao ih kod Jene i Auerštata i 1807. primorao Prusku da potpiše mirovni ugovor pod veoma teškim uslovima. Potom je pokušao da pokori Španiju i 1808. je brata Žozefa postavio za španskog kralja. Napoleonove pobjede od 1805. do 1809. omogućile su potpunu političku i ekonomsku prevlast Francuske nad većim dijelom zapadne, srednje i južne Evrope, a pokušavajući da pokori cijelu Evropu 1812. se odlučio na invaziju Rusije. Poraz, koji je tada doživio, označio jer početak njegovog kraja, a moć Francuske, iscrpljene ratovima i privrednom krizom, slomljena je porazom 1813. kod Lajpciga. Saveznici /Rusi, Englezi, Prusi, Austrijanci/ ušli su u Pariz krajem marta 1814, a Napoleon je abdicirao i prognan na sredozemno ostrvo Elba. Odatle se vratio u Pariz u martu 1815, ali je već u junu konačno putučen kod Vaterloa i prognan na ostrvo Sveta Jelena u Atlantskom okeanu, na kojem je umro kao britanski zatočenik.

1846. – Rođen poljski pisac Henrik Sjenkjevič, dobitnik Nobelove nagrade za književnost 1905. godine. Svjetsku slavu je stekao istorijskim romanima. Djela: romani „Quo vadis“, „Ognjem i mačem“, „Potop“, „Pan Volodijovski“, „Bez dogme“, „Porodica Polanjeckih“, „Kroz pustinju i prašumu“, zbirka pripovijedaka „Skice ugljenom“.

1855. – Prvi crnogorski svjetovni vladar knez Danilo Prvi Petrović donio Zakonik kojim je nastojao da učvrsti pravni poredak i individualizuje imovinska prava po uzoru na rimsko pravo. Zakonikom su izjednačena prava svih građana, nezavisno od nacionalnosti i religije, mada Crnu Goru, kako je precizirano u Zakoniku, nastanjuju isključivo Crnogorci i Brđani koji su svi Srbi pravoslavne vjere.

1883. – Rođen srpski kompozitor i muzički pisac Petar Konjović, rektor Muzičke akademije u Beogradu, član Srpske akademije nauka i umjetnosti i upravnik Muzikološkog instituta. Inspirisao se narodnim melosom i snažnom muzičkom individualnošću je učvrstio nacionalni smjer u srpskoj muzici. Djela: opere „Knez od Zete“, „Vilin veo“, „Koštana“, „Seljaci“, zbirke solo pjesama „Moja zemlja“, „Lirika“, knjige „Stevan Mokranjac“, „Miloje Milojević“, „Knjiga o muzici“.

1904. – Na brdu Volujica kod Bara postavljena prva radio-telegrafska stanica Markonijevog sistema na Balkanu.

1936. – Trupe fašističke Italije pod komandom feldmaršala Pjetra Badolja okupirale Adis Abebu, prestonicu Etiopije. Agresija na tu nezavisnu afričku zemlju bila je prvi oružani pohod fašizma, a istog dana 1941. u Adis Abebu je poslije oslobođenja Etiopije – prve zemlje u kojoj je u Drugom svjetskom ratu fašizam poražen – ušao etiopski car Haile Selasije Prvi.

1945. – Sovjetske trupe u Drugom svjetskom ratu ušle u mjesto Pinemunde, odakle su Nijemci ispaljivali rakete „fau 1“ i „fau 2“. Američke trupe su istog dana oslobodile njemački nacistički koncentracioni logor Mathauzen, u kojem su Nijemci tokom rata likvidirali 120.000 ljudi, uključujući 13.000 Jugoslovena.

1954. – General Alfredo Štresner u vojnom udaru oborio predsjednika Paragvaja Federika Čavesa, započevši tako 34-godišnju diktaturu.

1955. – Zapadni saveznici obnovili suverenitet Zapadne Njemačke i primili je u NATO pakt.

1961. – Iz Kejp Kanaverala poletio kosmički brod „Merkjuri“, prva kosmička letjelica SAD s ljudskom posadom, kojim je upravljao Alen Bartlet Šepard. Brod nije obletio planetu već je dostigao visinu od 185 kilometara i poslije 15 minuta se vratio na Zemlju.

1977. – Umro njemački državnik i ekonomista Ludvig Erhard, zapadnonjemački kancelar od 1963. do 1966, arhitekta privrednog oporavka i uspona Zapadne Njemačke poslije Drugog svjetskog rata.

1978. – Teroristička grupa „Crvene brigade“ saopštila da je ubila bivšeg premijera Italije Alda Mora, otetog u martu 1978. Njegovo tijelo je pronađeno dva dana kasnije.

1981. – Bobi Sends postao prvi od deset pripadnika Irske republikanske armije. Umro u zatvoru Mejz u Sjevernoj Irskoj od posljedica štrajka glađu.

1990. – U Bonu počeli razgovori SSSR, SAD, Velike Britanije, Francuske i dviju njemačkih država o ujedinjenju Njemačke.

1997. – SAD deportovale u Jordan vođu islamske terorističke organizacije „Hamas“ Musu Mohameda Abu Marzuka pošto nisu uspjele da pronađu dovoljno dokaza da ga optuže za umiješanost u terorističke napade.

1999. – Na sjeveru Albanije srušio se američki helikopter AH-64 tipa „apač“ i oba pilota su poginula, a NATO pakt saopštio da se nesreća dogodila zbog kvara motora tokom „rutinske vježbe“.

2000. – Umro Petar Jović, solunski ratnik.

2006. – Direktor američke Centralne obavještajne agencije /CIA/ Porter Gos podnio ostavku.

2020. – Kina uspješno lansirala svoju najveću raketu sa svemirskim brodom nove generacije.