U Teslinom rodnom mjestu gotovo da i nema Srba: Na liturgiji samo sveštenik
– Srpske porodice u Gospiću, kojih je prije rata bilo na desetine pa i stotine, danas se mogu izbrojati na prste. Samim tim i više nego često dešava se da na liturgijama u crkvi Svetih apostola Petra i Pavla u Smiljanu nema nikoga osim sveštenika, popadije i njihovo dvoje djece.
Teško je očekivati, naročito u današnjim okolnostima i s obzirom na odnos Hrvatske prema protjeranim Srbima i njihovoj imovini, da se situacija okrene i da se oni počnu vraćati i živjeti tamo gdje su i rođeni, ali iskra nade i dalje tinja.Paroh gospićko-smiljanski Dragan Mihajlović, koji već osmu godinu službuje u Smiljanu u crkvi Svetih apostola Petra i Pavla, govorio nam je o tome kako danas žive Srbi u Gospiću, koliko ih je ostalo te da li se i koliko ljudi vraća na svoja ognjišta.
– U Gospiću je danas ostalo svega sedam srpskih porodica, a do posljednjeg rata bilo ih je više od 56 odsto. Od tih sedam porodica, članovi iz tri su zaposleni u bolnici ili u privatnim firmama, dok su ostalo penzioneri – kazao je “Glasu” sveštenik Mihajlović, koji je porijeklom iz Republike Srpske, odnosno iz Bijeljine.
Zbog tako malog broja Srba danas u Gospiću, navodi, ponekad se desi da niko ne dođe na svetu liturgiju.
– To se posebno dešava u zimskom periodu, tako da na liturgiji samo budem ja, popadija i naše dvoje djece. Gospod Isus Hristos je rekao: “Gđe su dvoje ili troje sabrani u ime moje, onda sam i ja sa njima”. Tako da liturgije redovno držimo i onda kada nema nikoga – navodi sveštenik Dragan koji je u Gospić stigao 2016. godine i bio prvi pravoslavni sveštenik koji je od 1991. godine zanoćio u tom gradu.
Osvrćući se na povratak, kaže da je situacija teška, te da su oni rijetki koji odluče da se vrate i žive na svom ognjištu uglavnom penzioneri ili ljudi starijeg životnog doba.
– Malo je življe ljeti. Dođu ljudi iz Republike Srpske i Srbije da obiđu ovdje kuće, posjete prijatelje pa onda dođu i na bogosluženje – navodi sveštenik.
Uprkos takvim surovim okolnostima bori se i za ono što je nezamislivo, a to je obnova svetinja i njihovo očuvanje.
– Radimo na obnovi svetinja u skladu sa mogućnostima. Gdje god smo mogli, nešto smo i uradili. Hram u Smiljanu je potpuno obnovljen i freskopisan prije dvije godine. Ranije je zamijenjen stari, dotrajali krov, a nakon freskopisanja je urađen i novi kameni pod – navodi sveštenik Mihajlović.
Hram Svetih apostola Petra i Pavla izgrađen je 1765. godine, a porušen 1941. godine. Ovaj hram nakon skoro pet decenija, tačnije 1986, je obnovljen, a u ovom hramu službovao je i otac Nikole Tesle, Milutin. Srpski naučnik kršten je u ovom hramu u Smiljanu 1856. godine.
(Marijana Miljić Bjelovuk/Glas Srpske)
Teško je očekivati, naročito u današnjim okolnostima i s obzirom na odnos Hrvatske prema protjeranim Srbima i njihovoj imovini, da se situacija okrene i da se oni počnu vraćati i živjeti tamo gdje su i rođeni, ali iskra nade i dalje tinja.Paroh gospićko-smiljanski Dragan Mihajlović, koji već osmu godinu službuje u Smiljanu u crkvi Svetih apostola Petra i Pavla, govorio nam je o tome kako danas žive Srbi u Gospiću, koliko ih je ostalo te da li se i koliko ljudi vraća na svoja ognjišta.
– U Gospiću je danas ostalo svega sedam srpskih porodica, a do posljednjeg rata bilo ih je više od 56 odsto. Od tih sedam porodica, članovi iz tri su zaposleni u bolnici ili u privatnim firmama, dok su ostalo penzioneri – kazao je “Glasu” sveštenik Mihajlović, koji je porijeklom iz Republike Srpske, odnosno iz Bijeljine.
Zbog tako malog broja Srba danas u Gospiću, navodi, ponekad se desi da niko ne dođe na svetu liturgiju.
– To se posebno dešava u zimskom periodu, tako da na liturgiji samo budem ja, popadija i naše dvoje djece. Gospod Isus Hristos je rekao: “Gđe su dvoje ili troje sabrani u ime moje, onda sam i ja sa njima”. Tako da liturgije redovno držimo i onda kada nema nikoga – navodi sveštenik Dragan koji je u Gospić stigao 2016. godine i bio prvi pravoslavni sveštenik koji je od 1991. godine zanoćio u tom gradu.
Osvrćući se na povratak, kaže da je situacija teška, te da su oni rijetki koji odluče da se vrate i žive na svom ognjištu uglavnom penzioneri ili ljudi starijeg životnog doba.
– Malo je življe ljeti. Dođu ljudi iz Republike Srpske i Srbije da obiđu ovdje kuće, posjete prijatelje pa onda dođu i na bogosluženje – navodi sveštenik.
Uprkos takvim surovim okolnostima bori se i za ono što je nezamislivo, a to je obnova svetinja i njihovo očuvanje.
– Radimo na obnovi svetinja u skladu sa mogućnostima. Gdje god smo mogli, nešto smo i uradili. Hram u Smiljanu je potpuno obnovljen i freskopisan prije dvije godine. Ranije je zamijenjen stari, dotrajali krov, a nakon freskopisanja je urađen i novi kameni pod – navodi sveštenik Mihajlović.
Hram Svetih apostola Petra i Pavla izgrađen je 1765. godine, a porušen 1941. godine. Ovaj hram nakon skoro pet decenija, tačnije 1986, je obnovljen, a u ovom hramu službovao je i otac Nikole Tesle, Milutin. Srpski naučnik kršten je u ovom hramu u Smiljanu 1856. godine.
Nagrada
Trud i zalaganje sveštenika Dragana Mihajlovića prepoznala je i Teslina naučna fondacija koja mu je dodijelila nagradu za očuvanje Teslinog nasljeđa. Sveštenik Mihajlović svim zainteresovanim koji posjete Gopsić i sam Smiljan prenosi informacije iz Teslinog života i o njegovom porijeklu.
(Marijana Miljić Bjelovuk/Glas Srpske)
