PODSJEĆANjE NA RATNE DOGAĐAJE IZ APRILA 1992. GODINE U BIJELjINI
Foto
Mudrim rukovođenjem i donošenjem ispravnih odluka u Bijeljini je u aprilu 1992. godine spriječen ratni haos i bezvlašće, konstatovano je na sastanku bivših članova Predsjedništva Skupštine opštine Bijeljina i Savjeta za narodnu odbranu iz 1992. godine koji je danas održan u zgradi Gradske uprave.
Tadašnji predsjednik Skupštine opštine Bijeljina Cvijetin Simić podsjetio je učesnike sastanka na brojne odluke, naredbe i zaključke koji su doneseni u periodu od prvog aprila do kraja juna 1992. godine.
“ Puno je dokumenata iz tog ratnog perioda koji još uvijek nisu obrađeni i publikovani. Nažalost, najviše dokumenata je objavljeno u Haškom trinunalu. Predložićemo gradskim vlastima da se 31. mart definiše kao značajan datum za ovaj grad, te da se u gradskom budžetu obezbijedi novac Muzeju Semberija za prikupljanje građe iz tog perioda.
Mnoge odluke i zaključci iz tog vremena od prije trideset godina na snazi su i danas, a odnose se na promjene naziva ulica, naziva škola, o zabrani nošenja oružja na javnim mjestima od strane neuninformisanih lica, ali i brojne druge odluke od značaja za funkcionisanje života u gradu u ratnim uslovima”, istakao je Cvijetin Simić, naglasivši da su sve odluke analizirane i u Tužilaštvu BiH i u Tužilaštvu u Hagu, te da niko nije imao primjebi na njihov sadržaj i zakonitost.
Petar Mihajlović, diplomirani pravnik iz Velike Obarske, svojevremeno načelnik u Saveznom ministarstvu unutrašnjih poslova, koordinator Službi bezbjednosti za bivšu Jugoslaviju, proveo je u Bijeljini jedan duži vremenski period, kako sam kaže, od trećeg decembra 1991. do potpisivanja Dejtonskog mirovnog sporazuma.
“ Kada danas, sa distance od trideset godina, sagledavamo aktivnosti opštine Bijeljina i njihova nastojanja da život u opštini i rad organa vlasti urede u tada veoma složenim vremenima, odnosno u atmosferi rata koji je došao i u Semberiju, možemo slobodno reći da su opštinske vlasti bile na visini zadatka koji im je narod povjerio. Uspostavljeno je jedinstvo srpskog naroda i njegovih vođa, tako da se neizmjerno žrtvovanje naroda može upoređivati sa istorijskim značajem Bijeljinske bune iz 1876. godine. Istoričari bi rekli da je trideset godina kratak period za objektivno sagledavanje i objektivnu analizu.
Ipak, drugi će reći da je prošlo dovoljno vremena da bi se mogla isključiti subjektivnost ili subjektivni odnos prema tim događajima. Rukovodstvo opštine se u tim teškim vremenima ponijelo krajnje odgovorno i pristupilo je donošenju bitnih odluka, naredbi i zaključaka neophodnih za normalno organizovanje života ljudi. Takve odluke su omogućile funkcionisanje života, bez takozvanog pravnog vakuuma, kakav je tada vladao u nekim opštinama BiH”, istakao je Mihajlović. Lj.Lj.
(Semberija info)
Tadašnji predsjednik Skupštine opštine Bijeljina Cvijetin Simić podsjetio je učesnike sastanka na brojne odluke, naredbe i zaključke koji su doneseni u periodu od prvog aprila do kraja juna 1992. godine.
“ Puno je dokumenata iz tog ratnog perioda koji još uvijek nisu obrađeni i publikovani. Nažalost, najviše dokumenata je objavljeno u Haškom trinunalu. Predložićemo gradskim vlastima da se 31. mart definiše kao značajan datum za ovaj grad, te da se u gradskom budžetu obezbijedi novac Muzeju Semberija za prikupljanje građe iz tog perioda.
Mnoge odluke i zaključci iz tog vremena od prije trideset godina na snazi su i danas, a odnose se na promjene naziva ulica, naziva škola, o zabrani nošenja oružja na javnim mjestima od strane neuninformisanih lica, ali i brojne druge odluke od značaja za funkcionisanje života u gradu u ratnim uslovima”, istakao je Cvijetin Simić, naglasivši da su sve odluke analizirane i u Tužilaštvu BiH i u Tužilaštvu u Hagu, te da niko nije imao primjebi na njihov sadržaj i zakonitost.
Petar Mihajlović, diplomirani pravnik iz Velike Obarske, svojevremeno načelnik u Saveznom ministarstvu unutrašnjih poslova, koordinator Službi bezbjednosti za bivšu Jugoslaviju, proveo je u Bijeljini jedan duži vremenski period, kako sam kaže, od trećeg decembra 1991. do potpisivanja Dejtonskog mirovnog sporazuma.
“ Kada danas, sa distance od trideset godina, sagledavamo aktivnosti opštine Bijeljina i njihova nastojanja da život u opštini i rad organa vlasti urede u tada veoma složenim vremenima, odnosno u atmosferi rata koji je došao i u Semberiju, možemo slobodno reći da su opštinske vlasti bile na visini zadatka koji im je narod povjerio. Uspostavljeno je jedinstvo srpskog naroda i njegovih vođa, tako da se neizmjerno žrtvovanje naroda može upoređivati sa istorijskim značajem Bijeljinske bune iz 1876. godine. Istoričari bi rekli da je trideset godina kratak period za objektivno sagledavanje i objektivnu analizu.
Ipak, drugi će reći da je prošlo dovoljno vremena da bi se mogla isključiti subjektivnost ili subjektivni odnos prema tim događajima. Rukovodstvo opštine se u tim teškim vremenima ponijelo krajnje odgovorno i pristupilo je donošenju bitnih odluka, naredbi i zaključaka neophodnih za normalno organizovanje života ljudi. Takve odluke su omogućile funkcionisanje života, bez takozvanog pravnog vakuuma, kakav je tada vladao u nekim opštinama BiH”, istakao je Mihajlović. Lj.Lj.
(Semberija info)
