Danas je Badnji dan - dan strogog posta, ali i dan porodične radosti. Danas se sječe Badnjak, unosi u kuću, a večeras, uz trpezu, okuplja se porodica. S obzirom na predstojeći Božić, Badnji dan nosi u sebi posebnu radost, koja se oslikava u molitvama, ali i u običajima srpskog naroda.

Prema drevnoj tradiciji, uoči Badnjeg dana se bdi, ne spava se - pa otud i naziv u srpskom jeziku: badnji, nastalo od bdjeti, što znači dan nespavanja, odnosno bdijenja. Jutros rano, domaćini kuće sijeku badnjak. U crkvi se služe carski časovi, ali i Liturgija Svetog Vasilija Velikog. U svim pravoslavnim domovima osjeti se posebna praznična radost.
​
U ranijim vremenima Badnjak se unosio u kuću, a potom nalagao na ognjištu.

Danas je drugačije, Badnjaci se, najčešće, nalažu, odnosno pale ispred hramova. Nakon nalaganja Badnjaka, obavljaju se pripreme za najvažniji dio dana - Badnje veče, kada se oko trpeze, u prazničnoj radosti, okuplja pravoslavna porodica.

Prema hrišćanskoj tradiciji, običaj sječenja badnjaka se vezuje za to što su vitlejemski pastiri, na znak Zvijezde da se rodio Hristos Spasitelj, nasjekli granja i ponijeli ga u pećinu da nalože vatru te ogriju Hrista i njegovu majku. Badnjak, dakle, predstavlja ono drvo koje je Josif založio u hladnoj pećini, kada se Hristos rodio.
 
(RTRS)